King Crimson Üyeleri Dönem Dönem Detaylı İnceleme

King Crimson, 1969 yılında İngiltere’de kurulan ve progresif rock türünün öncülerinden biri olarak kabul edilen bir grup. Kurucusu Robert Fripp’in liderliğinde, grup pek çok kez dağılmış, yeniden toplanmış ve değişen kadrolarla müzik yolculuğunu sürdürmüştür. Bu yüzden üyelik değişimleri oldukça fazladır ve her dönemde farklı müzisyenler King Crimson’ın sound’una kendi imzasını katmıştır.

1969–1970: İlk Dönem – Orijinal Kadro

• Robert Fripp (gitar): Kurucu ve grubun bel kemiği olan Fripp, King Crimson’ın karmaşık ve deneysel müziğinin mimarıdır. Teknik olarak çok yetkin ve müzikal vizyonu grubun karakterini belirlemiştir.
• Greg Lake (bas, vokal): Sonradan Emerson, Lake & Palmer grubunun kurucu üyelerinden biri olan Lake, King Crimson’ın ilk albümü In the Court of the Crimson King’deki karakteristik vokalleri ve bas performansıyla dikkat çekti.
• Ian McDonald (saksafon, flüt, klavye): Çok enstrüman çalabilen McDonald, orkestral dokunuşlar ve zengin armoniler ekleyerek albüme benzersiz bir atmosfer kattı.
• Michael Giles (davul, perküsyon): Karmaşık ritimleri ve dinamik vuruşlarıyla grubun progresif yapısını şekillendirdi.
• Peter Sinfield (şarkı sözü yazarı, ışık şovu): Teknik anlamda enstrümantal bir üye olmamakla birlikte, grubun konsept ve görsel dünyasının yaratılmasında önemli rol oynadı.

Önemli Albüm: In the Court of the Crimson King (1969) — Progresif rock türünün mihenk taşıdır.

1970–1972: İkinci Kadro – Daha Ağır ve Deneysel

• Robert Fripp (gitar)
• Mel Collins (saksafon, flüt, klavye): Ian McDonald’ın yerini aldı, caz etkileri güçlü olan ve grubun deneysel yanını destekleyen önemli bir isim.
• Boz Burrell (bas, vokal): Daha sert bir vokal ve bas tonu getirdi.
• Ian Wallace (davul): Michael Giles sonrası grubun ritm bölümünü güçlendirdi.
• Peter Sinfield (şarkı sözü)

Bu dönemde Lizard (1970) ve Islands (1971) albümleri yayınlandı. Daha özgür, caz ve progresif rock arasında bir çizgi izlendi.

1972–1974: Üçüncü Kadro – Klasik ve İkonik Dörtlü

• Robert Fripp (gitar)
• John Wetton (bas, vokal): Güçlü ve derin vokali, agresif bas çalışıyla grubun en bilinen dönemine damgasını vurdu.
• Bill Bruford (davul): Yes grubundan gelen Bruford, teknik ve yenilikçi davulu ile prog-rock’un önemli isimlerinden biri oldu.
• David Cross (keman, viyola, klavye): Gruba orkestra hissi ve klasik müzik dokunuşları kattı.

Bu kadro Larks’ Tongues in Aspic (1973), Starless and Bible Black (1974) ve Red (1974) albümlerini çıkardı. Bu dönem King Crimson’ın en agresif, karmaşık ve efsanevi işleri ortaya çıktı.

1981–1984: Dördüncü Kadro – Yeni Dalga ve Yeni Teknolojiler

1980’de grup uzun bir ara verdikten sonra 1981’de geri döndü. Bu yeni dönemde:

• Robert Fripp (gitar)
• Adrian Belew (vokal, gitar): David Bowie ve Talking Heads gibi sanatçılarla çalışan Belew, gruba modern, deneysel ve pop etkileri getirdi.
• Tony Levin (bas, Chapman Stick, vokal): Virtüöz basçı ve Chapman Stick ustası, progresif rock’a yeni bir soluk getirdi.
• Bill Bruford (davul, perküsyon)

Discipline (1981), Beat (1982) ve Three of a Perfect Pair (1984) albümleriyle bu dönem, daha ritmik, yeni dalga etkileri taşıyan ve teknolojiyi etkin kullanan bir dönem oldu.

1994–1997: Beşinci Kadro – İki Davulcu ve Geniş Kadro

King Crimson 1994 yılında “Double Trio” formasyonuyla döndü:

• Robert Fripp (gitar)
• Adrian Belew (vokal, gitar)
• Tony Levin (bas, Chapman Stick, vokal)
• Trey Gunn (Warr Guitar, Chapman Stick): Gruba yeni enstrümanlar ve özgün sesler kattı.
• Bill Bruford (davul)
• Pat Mastelotto (davul)

İki gitarist, iki basçı/Chapman Stick oyuncusu ve iki davulcudan oluşan bu kadro, karmaşık poliritmi ve katmanlı yapıdaki müziğiyle dikkat çekti. THRAK (1995) albümü bu dönemin en önemli işidir.