It Bites: İngiliz Neo-Progresif Rock’ın Göz Ardı Edilen Cevheri

Kuruluş ve İlk Yıllar

It Bites, 1982 yılında İngiltere’nin Cumbria kentinde kurulan bir progresif rock grubudur. Grubun orijinal kadrosunda şunlar yer alıyordu: Francis Dunnery (vokal ve gitar), Bob Dalton (davul), Dick Nolan (bas gitar) ve John Beck (klavye ve geri vokal). Özellikle 1980 lerin sonlarında İngiltere’de kısa süreli bir başarı elde eden grup, progresif rock ile pop, hard rock ve synth-pop öğelerini birleştiren karmaşık ama akılda kalıcı bir müzik tarzı geliştirmiştir.

Grubun adı, zamanında Francis Dunnery’nin yaptığı bir espiriden türemiştir. “It Bites” ifadesi İngiliz argosunda bir şeyin kötü veya hoş olmayan olduğunu ifade etmek için kullanılır, fakat grup bu ironiyi sahiplenerek kendilerine özgü bir kimlik haline getirmiştir.

Müzikal Stil ve Etkiler

It Bites, müziğinde Genesis, Yes, Queen, Rush ve Peter Gabriel gibi progresif devlerden etkilenmekle birlikte, aynı zamanda 1980’lerin synth-pop ve AOR (Adult Oriented Rock) sahnesinden de beslenmiştir. Özellikle keyboard tonlarının yoğunluğu, çok katmanlı vokal düzenlemeleri ve karmaşık zaman imzaları, onları dönemin daha sade yapıdaki rock gruplarından ayırmıştır.

Müzikal olarak progresif rock’ın karmaşık yapısını, pop müziğin melodik çekiciliğiyle birleştiren grup, “aksesuar progresif” olarak tanımlanabilecek bir tarz oluşturdu. Bu yönüyle hem teknik beceri arayan dinleyicileri hem de radyo dostu parçaları seven kitleleri etkilemeye çalıştılar.

İlk Albüm: The Big Lad in the Windmill (1986)

It Bites, 1986 yılında ilk stüdyo albümleri The Big Lad in the Windmill’i yayınladı. Bu albüm, grup için hem sanatsal hem de ticari anlamda önemli bir başarı oldu. Albümde yer alan “Calling All the Heroes”, Birleşik Krallık single listelerinde 6. sıraya kadar yükselerek grubun en büyük hit’i haline geldi. Parça, karmaşık yapısına rağmen pop müzik listelerinde başarılı olmayı başarmış nadir progresif şarkılardan biri oldu.

Albüm genel olarak dinamik gitar soloları, parlak synth katmanları ve Dunnery’nin güçlü vokalleriyle dikkat çekti. “Whole New World”, “I Got You Eating Out of My Hand” ve “Screaming on the Beaches” gibi parçalar, grubun teknik yetenekleriyle melodik yapı arasında nasıl bir denge kurduğunu gösterdi.

İkinci Albüm: Once Around the World (1988)

1988’de çıkan Once Around the World, grubun progresif yönünü çok daha fazla ön plana çıkardığı bir albümdü. Özellikle albümle aynı adı taşıyan 14 dakikalık epik parça, Yes ve Genesis gibi devlerin izinden giden bir yapıt olarak öne çıkar. Bu albüm, It Bites’ın sadece hit üretmeye çalışan bir pop-prog grubu değil, aynı zamanda sanatsal iddiaları olan bir müzikal topluluk olduğunu da ispatladı.

“Midnight” ve “Kiss Like Judas” gibi şarkılar, yine pop ile prog arasındaki ince çizgide ilerliyordu. Fakat albüm, selefine kıyasla ticari anlamda daha az ilgi gördü.

Üçüncü Albüm: Eat Me in St. Louis (1989)

Grubun 1989 yılında çıkan üçüncü albümü Eat Me in St. Louis, daha sert ve gitar ağırlıklı bir sound’a sahipti. Bu dönem, It Bites’ın Amerikan pazarına yönelmeye çalıştığı bir süreçti. “Still Too Young to Remember” ve “Underneath Your Pillow” gibi şarkılar, daha radyo dostu AOR çizgisine yaklaştı.

Ancak bu stil değişikliği hem hayranları hem de grup üyeleri arasında bazı fikir ayrılıklarına yol açtı. 1990 yılında Francis Dunnery’nin gruptan ayrılmasıyla, It Bites ilk dönemini fiilen kapatmış oldu.

Francis Dunnery’nin Ayrılığı ve Sonrası

Francis Dunnery, gruptan ayrıldıktan sonra solo kariyerine yöneldi ve oldukça saygın işler çıkardı. It Bites’ın geri kalan üyeleri kısa süreliğine Navajo Kiss ve Sister Sarah gibi projelerde yer aldıysa da, grup bir süre için müziğe ara verdi.

Dunnery’nin ayrılığı, grubun karakterinde büyük bir boşluk yarattı çünkü hem ana vokalist hem de şarkı yazımında kilit bir figürdü. Ancak bu durum 2006 yılında yeni bir başlangıca zemin hazırlayacaktı.

Yeniden Doğuş: The Tall Ships (2008)

2006 yılında It Bites, orijinal üyeler Bob Dalton ve John Beck’in önderliğinde yeniden kuruldu. Francis Dunnery yerine, Kino ve Frost* projelerinden tanınan John Mitchell gruba katıldı. Mitchell, hem gitarist hem de vokalist olarak gruba yeni bir soluk getirdi.

2008 tarihli The Tall Ships, yeni kadro ile yayımlanan ilk albüm oldu. Eleştirmenler tarafından olumlu karşılanan bu albüm, hem eski It Bites hayranlarını tatmin etti hem de yeni bir dinleyici kitlesine ulaşmayı başardı. Albümde yer alan “Ghosts”, “The Wind That Shakes the Barley” ve “Playground” gibi parçalar, grubun melodik ve teknik yönlerini harmanladığı örnekler olarak öne çıktı.

Map of the Past (2012) ve Tematik Derinlik

Grubun 2012 yılında yayınladığı Map of the Past, tematik olarak çok daha derin bir albümdü. Aile tarihçesi, nostalji ve geçmişle hesaplaşma gibi konulara odaklanan konsept albüm, hem lirik derinlik hem de müzikal kompozisyon bakımından olgun bir yapıt olarak değerlendirildi. Özellikle “Man in the Photograph” ve “The Last Escape” gibi parçalar, dinleyicide duygusal bir iz bırakmayı başardı.

Bu albüm, It Bites’ın yalnızca teknik bir grup olmadığını, aynı zamanda duygusal bağlamda da güçlü bir anlatı sunabildiğini gösterdi.

Grubun Etkisi ve Mirası

It Bites, hiçbir zaman dünya çapında bir şöhrete kavuşamadı ancak neo-progresif rock sahnesinde önemli bir yere sahiptir. Marillion, IQ, Pallas, Frost* ve Arena gibi gruplarla birlikte 1980 sonrası progresif rock’ın şekillenmesinde katkıda bulundular.

Özellikle müzikteki teknik incelikler, melodik yapıların ustaca kullanımı ve zaman zaman ironik yaklaşımları, onları farklı kılan unsurlar arasında yer aldı.

Sonuç: Sessiz Kahramanlar

It Bites, popüler müzik sahnesinde yeterince takdir edilmemiş olsa da, progresif rock tutkunları için vazgeçilmez bir grup olarak kabul edilir. Francis Dunnery’nin gitar becerisi ve sahne enerjisi, John Beck’in karmaşık klavye düzenlemeleri, John Mitchell’in gruba kattığı modern ruh ve tematik derinlikleriyle It Bites, sadece geçmişe ait değil, günümüzde de keşfedilmeyi hak eden bir grup olmaya devam etmektedir.